Gaatjes vullen met praatjes

- ga naar artikel op LinkedIn -


 
Als iets niet wordt gezegd, gaat ons brein op zoek naar wat er wordt bedoeld. Ons brein vult de ontbrekende plekken razendsnel aan. Het is de vraag of dat ook altijd goed is.


Mijn vorige drie blogs gaan over 'horen wat niet gezegd wordt' en wat voor effecten dat kan hebben binnen onze communicatie. Maar daarmee zijn we er nog niet. Ook ander 'gevaren' liggen op de loer als het gaat om communicatie.

De driehoek moet 'af' zijn

Ons brein kan er niet goed tegen als zaken niet 'af' zijn. Ons brein heeft dan de neiging om ontbrekende zaken aan te vullen. Kijk maar eens naar het plaatje hieronder.

Zie je de driehoek in het midden? Sommige mensen 'zien' zelfs lijntjes lopen tussen de cirkels.

Maar er is geen driehoek, er zijn geen lijntjes en er zijn ook geen cirkels! Het zijn drie cirkels, waar bij elke cirkel een taartpunt uitgehaald is. Het is ons brein die de 'ontbrekende' zaken invult.

De cirkel is er niet

Nog een voorbeeld. Zie je de cirkel in het midden? Ook die is er niet. Door de verkleuring op de buitenste ringen lijkt het alsof er een lichtblauwe, doorzichtige cirkel overheen is gelegd. Het is ook hier weer ons brein, die de ontbrekende zaken aanvult. In het echt is de cirkel er niet, maar voor ons brein is het bijna onmogelijk om hem niet te zien. (Bekijk hier een grote afbeelding.)

De zin moet af zijn

Iets dergelijks gebeurt ook, als we iets horen dat niet 'af' is. Als iemand tegen mij zegt "Vandaag voel ik me beter", dan zal mijn brein deze zin automatisch willen afmaken. Bijvoorbeeld: "Vandaag voel ik mij beter dan gisteren" of "Vandaag voel ik me beter dan mijn vrouw" of "Vandaag voel ik me beter in staat om mijn werk te doen". Hoe ik het aanvul, hangt af van de betekenis, die ik op dat moment aan de woorden van de ander hecht. Bij voorkeur kiest ons brein voor de meest voor de hand liggende aanvulling (dat kost het brein namelijk de minste energie).

Natuurlijk kan ik aan de ander vragen wat hij of zij precies bedoelt, maar in mijn brein is de aanvulling al gedaan.

Politici en reclamemakers

Reclamemakers en politici maken handig gebruik van dit fenomeen.

Reclamemakers gebruiken slogans als "Omo wast witter" of "met 30% minder suiker". Een voor de hand liggende aanvulling is "dan andere producten" of "dan voorheen". Omdat het niet mogelijk is om te vragen wat er bedoeld is, zal jouw aanvulling 'de waarheid zijn'. Dat dit hoe dan ook gunstig is voor het imago van het product laat zich raden.

Politici gaan voor een 'betere wereld' of voor 'minder regels'. Vervolgens laat je het aan de ontvanger van het bericht over, wat dat precies betekent. En omdat je hun (meestal) ook niet kan vragen wat er bedoeld wordt, blijft jouw aanvulling 'hangen'.

Wat heb je hier aan?

Herken je dit soort situaties? Hoe vul jij de dingen aan? Ga je er bij jouw communicatie van uit, dat jouw aanvullingen correct zijn? Of vraag je wat er precies bedoeld wordt. Hoe vaak gebruik jij deze 'halve vergelijkingen'?

Interessant?

Als dit artikel je iets over jezelf heeft geleerd, als je een vraag hebt of als er een ander onderwerp is, waar je meer over wilt weten, laat dan een bericht achter in het commentaarveld op LinkedIn.

Vind je nog veel meer rondom dit thema interessant, dan is onze NLP Opleiding wellicht iets voor jou.

(Foto Credits RgbStock)